Τίτλος Γλυπτού: Άγγελος Σικελιανός

Θέση: Πλατεία Σκουζέ

Κατασκευή: 1955

Υλικό: Ορείχαλκος

Γλύπτης: Θανάσης Απάρτης

Περιγραφή: Γλυπτική προσωπογραφία του ποιητή Άγγελου Σικελιανού από ορείχαλκο, σε μαρμάρινο βάθρο

Λίγα Λόγια για τον Ποιητή: Ο Άγγελος Σικελιανός (1884-1951) γεννήθηκε στη Λευκάδα. Το 1907 έγραψε το συνθετικό ποίημα Αλαφροΐσκιωτος με το οποίο και καθιερώθηκε ως ποιητής. Σύμφωνα με τον Λίνο Πολίτη, «η παράδοση της Επτανησιακής σχολής είναι ζωντανή μέσα του και σε αυτήν ασφαλώς οφείλεται η βαθύτατη αίσθηση και η γνώση που είχε ο Σικελιανός της λαϊκής γλώσσας στην απόλυτη καθαρότητά της». Ο Σικελιανός οραματιζόταν έναν γενικότερο μύθο, που να εμπεριέχει τη λατρεία της φύσης και της ζωής, τις μητριαρχικές θρησκείες, το αρχαιοελληνικό πνεύμα και τους ορφικούς αλλά και τα χριστιανικά σύμβολα. Με την Αμερικανίδα φιλέλληνα και διανοούμενη σύζυγό του Εύα Πάλμερ ανέλαβαν να αναστήσουν τη «Δελφική Ιδέα», τη συγκρότηση μιας παγκόσμιας κοινότητας, με στόχο την πνευματική ανύψωση και συναδέλφωση των λαών, θέτοντας στο επίκεντρο τα ιδεώδη του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού. Υπήρξε πέντε φορές υποψήφιος για Νόμπελ Λογοτεχνίας που, όμως, δεν του απονεμήθηκε ποτέ.

Λίγα Λόγια για τον Γλύπτη: Ο γλύπτης Θανάσης Απάρτης (1899-1972) θεωρείται ένας από τους πιο σημαντικούς εκπροσώπους της μεταροντενικής γαλλικής γλυπτικής στην Ελλάδα του 20^ου αιώνα. Το 1939 το γαλλικό κράτος του απένειμε το παράσημο της Λεγεώνος της Τιμής και το 1947 το γαλλικό Υπουργείο Παιδείας το παράσημο της Ακαδημίας του Φοίνικα. Το 1959 έγινε καθηγητής στο Αθηναϊκό Τεχνολογικό Ινστιτούτο και το 1961 εξελέγη τακτικός καθηγητής του Β’ Εργαστηρίου γλυπτικής της Α.Σ.Κ.Τ., ενώ το 1967 εξελέγη αντεπιστέλλον μέλος του τμήματος γλυπτικής της Ακαδημίας Καλών Τεχνών της Γαλλίας.  

Πηγές:
Πολίτης, Λ. (2017). Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας. Αθήνα: Μ.Ι.Ε.Τ. σ. 236
Beaton, R. (1996). Εισαγωγή στη Νεότερη Ελληνική Λογοτεχνία. Αθήνα: Νεφέλη
Αντωνοπούλου, Z. (2003). Τα γλυπτά της Αθήνας: Υπαίθρια Γλυπτική 1834 - 2004. Αθήνα: Ποταμός