Άγαλμα Λόρδου Βύρωνος

Τίτλος Γλυπτού:  Η Ελλάς (στέφει) τον Βύρωνα 

Θέση: Βασιλίσσης Όλγας 1

Κατασκευή: 1896

Υλικό: Μάρμαρο

Γλύπτης: Henri Michel Antoine Chapu, Jean Alexandre Joseph Falquiere, Λάζαρος Σώχος

Περιγραφή: Μαρμάρινο σύμπλεγμα ύψους τριών μέτρων που απεικονίζει την προσωποποιημένη Ελλάδα με τη μορφή ημίγυμνης καθιστής γυναίκας να στεφανώνει τον Λόρδο Βύρωνα με κλαδί φοίνικα, ως ένδειξη ευγνωμοσύνης για τις υπηρεσίες του. Η Ελλάδα, που έχει αποδοθεί σε μεγαλύτερη κλίμακα, έχει σχεδόν αγκαλιάσει τον φιλέλληνα. Το βάθρο του γλυπτού είναι κυκλικό, βαθμιδωτό με ανάγλυφες διακοσμήσεις.

 Λίγα Λόγια για τον Ποιητή:  Ο Λόρδος Βύρων (1788-1824) ήταν Άγγλος αριστοκράτης, ποιητής, πολιτικός, φιλέλληνας και μια από τις σημαντικότερες μορφές του Ρομαντισμού (του λογοτεχνικού κινήματος που κυριάρχησε κατά τον 18ο αι. και χαρακτηρίζεται από την ελευθερία της έκφρασης, τη δημιουργική φαντασία και το ατομικό συναίσθημα). Το 1809 ταξίδεψε στην Ελλάδα όπου και έγραψε ένα από τα διασημότερα έργα του, Το προσκύνημα του Τσάιλντ Χάρολντ. Τον Απρίλιο του 1823 έστειλε το μεγάλο για την εποχή εκείνη ποσό των 4.000 λιρών από δικά του χρήματα για να προετοιμάσει τον ελληνικό στόλο και στη συνέχεια απέπλευσε για το Μεσολόγγι. Όμως τον Απρίλιο του 1824 αρρώστησε βαριά και τελικά άφησε εκεί την τελευταία του πνοή.

Λίγα Λόγια για τους Γλύπτες (ομαδικό έργο):

Henri Michel Antoine Chapu (1833-1891): Γάλλος γλύπτης που ακολούθησε την νεοκλασική τεχνική κι έγινε γνωστός για την αλληγορία στα έργα του.

Jean Joseph Alexandre Falguière (1831-1900): Γάλλος γλύπτης και ζωγράφος.

Λάζαρος Σώχος (1862-1911): Διακεκριμένος Έλληνας γλύπτης που μαθητής ακόμα, φιλοτέχνησε τα δύο αγάλματα που κοσμούν τα ανάκτορα, τον «Περσέα φέροντα την κεφαλή της Μέδουσας» και τον «Οδυσσέα αναγνωριζόμενο υπό του Άργους». Το 1908 διορίστηκε καθηγητής στην έδρα γλυπτικής του Σχολείου των Τεχνών. Ο ανδριάντας τού Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, το πρόπλασμα του οποίου είχε δουλέψει στο εργαστήριο του Μερσιέ το διάστημα 1891-1895, εκτέθηκε στην Παγκόσμια Έκθεση του Παρισιού το 1900 και βραβεύτηκε με το Χρυσό Μετάλλιο, ενώ τιμήθηκε με βραβείο και από την Ακαδημία της Ρώμης.

Πηγές:
Marchand, L. A. (ed.). (1957). Byron: A Biography. Alfred A Knopf
Αντωνοπούλου, Z. (2003). Τα γλυπτά της Αθήνας: Υπαίθρια Γλυπτική 1834 - 2004. Αθήνα: Ποταμός

Ακούστε ένα ποίημα του ποιητή
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟΝ ΧΑΡΤΗ