Έτος κατασκευής: 1920-1930

Λίγα λόγια για την κατασκευή: Διώροφη κατοικία του Μεσοπολέμου, όπου ο Κωστής Παλαμάς έζησε στη δύση της ζωής του, από το 1935 έως το 1943. Το κτίριο βρίσκεται δυστυχώς σε πολύ άσχημη κατάσταση, αφού εκκρεμεί η απαλλοτρίωσή του από το Υπουργείο Πολιτισμού. Οικοδομήθηκε στον Μεσοπόλεμο και διατηρεί τα χαρακτηριστικά αρχιτεκτονικά γνωρίσματα ενός νεοκλασικού αστικού σπιτιού, όπως τη λιθόκτιστη είσοδο, την παραδοσιακή κεραμοσκεπή, τα τόξα του φεγγίτη. Ο ποιητής κατοικούσε μέχρι τον θάνατό του στον δεύτερο όροφο μαζί με τη σύζυγό του Μαρία και την κόρη τους, Ναυσικά, και εκεί συνέθεσε πολλά από τα ποιήματά του.

Λίγα Λόγια για τον Ποιητή: Ο Κωστής Παλαμάς (1859-1943) ήταν η κυρίαρχη μορφή των ποιητών της Γενιάς του 1880 και ένας από τους κορυφαίους της ελληνικής ποίησης. Το έργο του καλύπτει ένα ευρύ φάσμα, από τον "λυρισμό του Εγώ" ως τις επικές συνθέσεις και τα μεγάλα οράματα. Επηρεασμένος από το ρεύμα των ποιητών της εποχής του που αντιδρούσαν στις υπερβολές του αθηναϊκού ρομαντισμού και ενδιαφέρονταν για την καθιέρωση της δημοτικής γλώσσας, κινήθηκε ανάμεσα στον Παρνασσισμό και τον Συμβολισμό, με το έργο του Ίαμβοι και Ανάπαιστοι να αποτελεί το πρώτο δείγμα συμβολισμού στην ελληνική ποίηση. Σημαντικά έργα του είναι Ο Δωδεκάλογος του Γύφτου, Τάφος, Η Ασάλευτη Ζωή, Η Φλογέρα του Βασιλιά κ.α. Το 1925 του απονεμήθηκε το Εθνικό Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών, ενώ από το 1926 αποτέλεσε βασικό μέλος της Ακαδημίας των Αθηνών, της οποίας έγινε πρόεδρος το 1930. Η κηδεία του ποιητή έμεινε ιστορική, καθώς μπροστά σε έκπληκτους Γερμανούς κατακτητές, χιλιάδες Έλληνες τον συνόδευσαν στην τελευταία του κατοικία, στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών, ψάλλοντας τον Εθνικό Ύμνο.